- qiymətsizlik
- is.1. Heç bir qiymətə, dəyərə malik olmama; qiymətsiz şeyin keyfiyyəti.2. məc. Əhəmiyyətsizlik, dəyərsizlik.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qiymətsizlik
Look at other dictionaries:
əhəmiyyətsizlik — is. Qiymətsizlik, qeyri mühümlük, cüzilik, qeyri ciddilik, diqqətəlayiq olmama. Məsələnin əhəmiyyətsizliyi. Hadisənin əhəmiyyətsizliyi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
da — 1. «Daha» sözünün canlı dildə işlənən ixtisar forması olub «a» uzadılaraq deyilir. Da sənə nə deyim. – Padşah Əhmədi Çekkaşdan xəbər aldı: – Da nəyin qaldı? Əhmədi Çekkaş dedi: – Da sağlığın! (Nağıl). 2. (də) 1. Danışan şəxsin məsələyə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
abır — is. <fars.> 1. Həya, heysiyyət, şərəf, hörmət, qədir qiymət. <Zibeydə:> Axır mənim də özümə görə adım, abrım var! M. F. A.. <Gövhər:> İndiyədək abır, ismət saxladıb məni. . N. V.. <Birisi:> Məgər mən öz abrımdan keçib… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
korluq — 1. is. 1. Kor adamın halı, gözü görməmə. <Salman:> O mənim atamın korluğuna sataşdı. Ə. H.. <Məsmə:> <Ərimgil> gözsüzlük bədbəxtliyini, korluq fəlakətini özləri üçün bir nemət hesab edirdilər. S. H.. <Zeynal> korluğa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəzər — is. <ər.> 1. Baxma, baxış, baxmaq tərzi, gözlərin ifadəsi. Xoş nəzərlə baxmaq. Acıqlı nəzərlərlə süzmək. Küskün nəzər. İncik nəzər. – Ey gül, nə əcəb silsileyi müşki tərin var; Ahu nəzərin var! M. Ə. S.. <Ağsaqqal qocalar> . . qorxaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qara — 1. 1. sif. Bütün rənglərin ən tündü, ən tutqunu; his, kömür rəngi (ağ ziddi). // sif. Bu rəngdə olan. Qara boya. Qara saç. Qara at. Qara kostyum. – <Musanın nəvəsi> qara papağını qoydu, əlinin pəncəsi ilə bir az qabağa basdı. Qant.. // sif … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırmızı — sif. 1. Qan rəngli; al. Qırmızı boya. Qırmızı şərab. – Gəlin ağlayır; gözlərinin yaşları od kimi tökülüb, qırmızı yanaqlarını dağlayır. Ç.. . . Zəhra xala stol qoyub, üstünə qırmızı örtük salmışdı. M. C.. Günəşli günlərdə yerlərə səpilmiş yaşıl,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
